คุยเรื่อง BB Gun การบุกคนเดียว แล้วสร้างอำนาจการยิง

[มด]

การบุกคนเดียว แล้วสร้างอำนาจการยิงให้เหมือนมาหลายคนทำไง

เสียงฝีเท้าที่ต่างกัน วิ่งแบบไหนสร้างเสียงคนตัวโต วิ่งแบบไหนวิ่งแบบหมาแมววิ่ง วิ่งอย่างไรเหมือนวิ่งมาไกลๆ แต่จริงๆอยู่ไกล้ๆ หัวใจคือการทำมุมของข้อเท้าเพื่อสร้างเสียงหลอกระยะ น้ำหนักไม่ใช่ตัวชี้วัดขนาดและตำแหน่งสำหรับคนวิ่งเป็นๆ กับพื้นผิวแบบไหนด้วย (เมื่อเสียงฝีเท้าเขาเงียบไป นั่นหมายถึงไม่กี่วิแล้ว ที่พี่จะโดน)
ยิงกดแบบไหนทำลายประสาท ยิงยังไงให้รู้ว่าออกมามึงโดนแน่ๆ (แค่โผล่ลำกล้องไปนิดเดียวแม่งยิงโดน และอาจทำมุมโดนมึงด้วย โผล่ออกไปหามันไม่เจอ และเดาตำแหน่งไม่ได้ และไม่รู้นะยะด้วยไกล้ไกล) เสียงกระสุนเคาะบังเกอร์ในมุมที่ต่างกัน จะทำให้เหมือนยิงจากที่ไกลๆ หรือยิงจากไกล้ๆ รู้ยิงกด ยิงเงย ยิงเฉียง เสียงต่างกัน จึงเดาระยะที่ยิงมาไม่ได้เลย
การสร้างแรกกดดันให้คู้ต่อสู้เข้าทางแบบไหน การยัวยุให้เสียประสาทเสียการควบคุมจิตทำลายเหตุผลต่างๆ สมอง งงๆอื้อๆ คิดไรไม่ออก กลัวขี้หด หลอกล่อ อื่นๆอีกเพียบที่คนเล่นบีบีกัน ตัวแสบๆต้องมี
มาอยู่กับผมสักพักเด๋วเล่าให้ฟังครับ แล้วคุณจะรู้ว่ากระยิงเป้ากระดาษ ทำไมผมถึงรังเกลียด (สิ้นเปลืองมากกว่าได้ประโยชน์ แต่สายโชวร์ชอบจัง) มันแค่การโชวร์ที่เขาเอาไว้หลอกเด็กครับ เพราะสิ่งมีชีวิต มีการเคลื่อนไหว มันคิด มันสู้ มันหนี มันหลอกครับ เดาพลาดคือเจ็บตัวจ๊ะ
การเล็งเป้าหมาย ก่อนออกจากที่กำบัง ออกไปแค่เห็นเงาลั่นเลย ไม่เข้ามันก็หลบ เราก็วิ่งเปลี่ยนตำแหน่ง เปลี่ยนบ้างไม่เปลี่ยนบ้างอย่าให้เดาใจได้ สารพัดครับ
ในสนามบีบีกัน คนยิงแม่นๆไม่ใช่คนรอดครับ คิดให้ไวๆ เดาใจให้ถูกๆ คุณจะชนะครับ ทักษะการยิงดี ไม่ใช่คนที่จะรอดได้ยาวนานครับ ผมรับประกันจร้า
คนเก่งๆมากมายบนโลกนี้ ผมไม่ติดอันดับใดๆเลย ไม่เก่งด้วย ถ้าคุณโดนผมต้อนประสาทเสียใน10นาทีแรกคุณจะรู้เลยว่า.......... มึงอ่อน (Noob ลองไปหาความหมายครับ)

[มด]

กระบี่ไม่ใช่อาวุธที่แท้จริง ปืนก็เช่นกัน สิ่งที่ตาเห็นได้มันสร้างแค่แรงกดดัน คนที่ใช้มันต่างหากที่เราต้องรู้ให้ได้ว่ามันจะมาเมื่อไรแบบไหนจริงๆครับ เห็นเงาๆแค่แว๊ปนึง ไม่เจ็บนะตอนโดนในเสี้ยวิแรก แต่มันจะรู้สึกร้อนจี๊ดไปทั่วทุกจุดประสาท (เคยเป็นลมไหม) แล[/color][/size]้วจอภาพเราแดงวูบดับไป ถ้ารู้สึกตัวอีกทีถือว่าโชคดีมากๆครับ (เคยโดนดีดกระเดือกไหมครับ กระสุนบีบีกัน เข้ากระเดือก20เม็ด ตัวยักๆนี้ล้มดับวูปไปพักนึงเลยนะ) เจอตัวแสบๆนี้หาผ้าพันคอหนาๆไว้นะครับ บีบีกันยิงรัวๆได้25-30นัดใน1วินาที่ วิเดียวเท่านั้น 20เม็ดอย่างต่ำ แรงรีคอยล์มีเล็กๆคุมปืนจะง่ายๆครับ[/font]

[มด]

การยิงกระเดือก ก็แค่ลดตัวลงอย่างไวๆเมื่อกระสุนชุดแรกเข้าใบหน้า พอเรานั่งลง กระสุนชุดที่2จะเข้ากระเดือกแบบไม่ต้องเล็ง (การเล็งแบบเรขาคณิต) นอกจากคู่แข่งจะยิงเราไม่โดนใน3-5วิแรก คนที่ตกใจ ประสาทตาจะสร้างภาพลวงขึ้น ในขณะที่วัตถุหรือบุคคลเปลี่ยนตำแหน่งไปแล้ว ตาจะยังเห็นภาพหลอนอยู่ กว่าจะจับภาพตำแหน่งจริงได้อีกที3-5วิขึ้นไปตามสุขภาพของแต่ละคน ประสาททั้งร่างกายจะล้มเหลวปิดตัวเองไปชั่วขณะ เมื่อกระเดือกโดนกระแทกต่อเนื่องรุ่นแรง ไม่เจ็บไม่ปวดเลย ชาๆจุกๆหลับไป คล้ายๆนั่งขี้ตอนง่วงๆครับ หลับคาโถ

[มด]

หลายคนจะคิดว่าโคตรง่าย มาไกล้ๆกูก็ยิงเท่านั้นเอง แสดงว่าพี่ยังไม่รู้สงครามจิตเป็นยังไง
ไฟฉายมาซ้ายบน แต่แม่งยิงล่าง (โฟกัสตาโดนทำลายชั่วขณะ พร่าเบลอๆหาระยะชัดและตำแหน่งใดๆไม่เจอไปหลายวิ มึงจะแหยงๆเวลาโผ่ลไปกลัวโดนไฟฉายอีก บางคนพอมันฉายโดนมึง มันเข้าชาร์ตเลย โดยเข้าอีกด้าน ไม่มันเองก็เพื่อนมันเข้า เพราะมึงจะมองไม่เห็นเหมือนโดนระเบิดแสง ยิงสวนไปมัวๆทำได้เท่านั่น ซึ่งการยิงมั่วเราจะทำได้ตรงหน้าเท่านั่น ใน3วิแรก แต่โดนเข้าสอยสีข้างแล้วจ๊ะ ไฟฉายแรงๆตัวแสบๆมีทุกคน) โผล่ซ้ายเหมือนจะบุกซ้ายแค่เสี้ยววิ วิ่งขวาพร้อมยิงกดหัวมึงไว้(อย่าฝันออกมายิงสวน)ถ้าไม่เข้าทำ แม่งก็เงียบหายไปแบบผีหลอก
จากนั้นไม่กี่วิกระสุนมาจากไหนวะเต็มๆจร้า

เกมส์จริง มีหลอก มีจริง แต่เวลาคิดมันสั้นมาก กดดันมากด้วยสำหรับพวกป๊อดๆ จะถอดใจในเกมส์เดียว ทำแบบไหน ม่ะครับทำให้ดู
(มันมาทีม2 อีกคนยิงกดไว้ตลอดเวลา โผล่ออกมายิงสวนไม่ได้ วิ่งหนีก็หลังพรุน เคยยัง แล้วจะมีคนนึงวิ่งเข้ามายิงพี่ แบบเผาขน ซ้ายหรือขวาเดาเอาแต่มาแน่ๆ ถ้ามาทีม3นี้บอกได้เลยว่ายกลำกล้องชี้ขึ้นฟ้าร้องดังว่า "ยอมครับ" แต่มีมาแค่1ทั้งยิงกด ทั้งยิงจริงในคราวเดียวเสียงฝีเท้าเดาไม่ได้จะมาซ้ายหรือขวา เพราะเสียงกระสุนเคาะบังเกอร์ทั้งซ้ายขวาตลอดเวลา โผล่ออกไปเมื่อไรโดน แค่โผล่ไปยิงอย่าคิดง่ายๆแบบนั้นครับ เกมส์ปืนเด็กเล่นกับคนกวนตีนแบบผม ขอเกมส์เดียว เกมส์2เล่นกัวเสียฟอร์มแต่ผมรับประเรื่องประสาทเสีย แล้วต้องฝืนเล่นต่อเพราะอายเพื่อน แต่ขี้จะแตกตลอดเกมส์จ๊ะ)

คนที่เล่นบีบีกันเจ๋งๆไม่ใช่แค่แม่น แต่พวกเขาจะรู้ถึงการทำงานของประสาทสัมผัสธรรมชาติของคนเราเลย คนเล็งเขาทั้งสนาม แต่ทำไมไม่มีใครยิงมันว่ะ วิ่ง3วิเข้าที่กำบังไงครับ ไม่มีใครยิง ยกเว้นมีคนเล็งรอไว้ แต่การทำแบบนั้นยิ่งโง่มากๆ เพระในเกมส์ที่ทุกคนมีปืน ใครโผล่มาเล็งรอก็โดนก่อนเลยครับ ก็แหย่ลำกล้องออกมาเท่านั้นไงครับตัวไม่ออกไป แต่รู้ไหม ลำกล้องที่โผล่ไปมันเรียกกระสุนนับร้อยมาสู่คุณ และอีกไม่กี่วิจะมีคนวิ่งออกไปเพื่อทำให้บังเกอร์ของคุณหมดประโยชน์ แต่คนไหนล่ะก็เดาไม่ได้ใช่ไหมครับแต่มีแน่ๆจร้า การรอดในเกมส์ได้นาน คืออย่าให้เขารู้ตำแหน่ง เพราะเมื่อเขารู้เขาจะหาทางยิงมึงจนได้ในที่สุด ซึ่งมันไม่มาแค่คนเดียวแน่ๆครับ ทุกคนหาเป้าหมายพร้อมเข้าทำ เกมส์คือยิงฝั่งตรงข้ามให้โดน การเผยตำแหน่งมันเป็นเรื่องที่โง่ๆมากจริงๆครับ คนที่เล่นเกมส์กลางคืนเก่งๆ^^555 แค่ยืนเหนือลมมึงก็นับถอยหลังเจ็บได้แล้วจร้า (กลิ่นเหงื่อพวกป๊อดๆมันจะแรงกว่าคนไม่กลัว มือเก๋าๆบางคนมันดมกลิ่นเหงื่อมึงยังรู้เลยว่ามึงอารมณ์ไหน ลองดมเองก็ได้ฝึกไว้ กลิ่นเหงือตอนขี้ กับกลิ่นเหงื่อตอนออกกำลังกายจะกลิ่นต่างกันครับ กลิ่นบอกอารมณ์ได้ครับ)